نیما به دنبال کار (قست چهارم)

این بروبچ یگان ویژه چه کارایی انجام میدادن!!!!!!!!!!!!!

از هلیکوپتر میپریدن پایین، از ساختمونای بلند با بند بالا میرفتن، گروگانارو نجات میدادن

وقتی رفتن توی ساختمان که خلافکارارو به چنگال عدالت بسپارن یکی از اون قاچاقچیای تروریست نامرد بی شعور بی دین و ایمون کافر مرگ بر آمریکا (ببخشید یهو جو گرفت)

اونجارو  بمب گذاری کرده بود و ساختمون  رو منفجر کرد و رفقارو به دیار باقی فرستاد

اینجا بود که با خودم گفتم زرششششک، درسته این دنیا ارزش نداره ولی نه انقدر دیگه، بابا من آرزو دارم هنوز

خلاصه منصرف شدم، ارزش نداره واسه ماهی صد هزار تومن بیشتر خودمو به کشتن بدم

بعد از فیلم با حس همدردی با خانواده داغدار نیروی انتظامی خارج کشور رفتم خوابیدم

صبح کله سحر تلفنم زنگ زد (دیدیدیدش دیریرینگ دانگ دون دینگ، این زنگ مبایلمه که خودم ساختم و آهنگ سازی هم می کنم)

من: الو: بفرمایید

اون: آقای نیما؟

من: نمیدونم، آره خودمم (حالت خواب آلود)

اون: من از سازمان ..... تماس میگیرم، امروز تشریف بیارید واسه مصاحبه، ساعت 10:00

من: من بیام؟خود خودم؟ مطمئنی شما؟ چشم حتما (حالت ذوق مرگ)

انقدر دنبال کار، اینور و اون ور رفته بودم که اصلا نمیدونم آدرس این سازمان کجا بود

بلاخره توی خرت و پرتا و برگه ها و مقالات و پژوهش ها و کتابها و لباسام پیداش کردم

بعد لباس مناسب به مقدار لازم پوشیدم و دکمه های لباسمو تا آخر بستم و برای اولین بار بنا به تجربه دوستان /شلوار پارچه ای پوشیدم و یه ته ریشی هم داشتم رفتم به سوی مصاحبه.

ساعت 9:15 رسیدم جلوی سازمان ....، با خودم گفتم: الان برم؟ نیم ساعت دیگه برم؟

اگه الان برم میگن این خیلی هوله به درد ما نمی خوره

این داستان ادامه دارد...

.......

کارت شارژ بخرید چون فعلا این تنها منبع درآمد جیب مبارک ما است